Column: De ALV - They, myself and I

“Ik hoor haperen”, “Iemand deelt het scherm”, “Ben ik nu in beeld?”, “Nu is Pim verdwenen”, “Ik heb geen beeld meer”, “Kunnen jullie mij horen?”, “Wij horen iets en zien iets wat niet klopt”, “Er staat een microfoon aan! Kan diegene hem uitzetten?”, “Ha Pim is terug”, “Ik zie nu de PowerPoint én de aanwezigen!”. En zo kon de eerste online ALV in de NVPMT geschiedenis van start gaan.

“We moeten het samen doen” zei Pim. Ik vond dit mooi en voelde voor mijzelf een moment van saamhorigheid. Voor even, daarna vroeg ik mij af wat ‘samen’ betekent. Wanneer is iets ‘samen’? Voordeel (tevens nadeel) bij het online aanwezig zijn is dat ik stiekem even het antwoord op kon zoeken. Op woorden.org vond ik de definitie: ‘‘bij of met elkaar”. Mét elkaar zijn voelde ik inderdaad zo, bíj elkaar zijn was hetgeen wat ik miste.

Nog een voordeel van online aansluiten is dat je niet te maken krijgt met hinder onderweg door brandende autolampjes, waardoor je een half uur later dan gepland aankomt. Dit overkwam onze secretaris, Inge van Driel, daarentegen wel. Ik vroeg haar naar haar ervaringen van de ALV, zij die wel met én bij elkaar was met een klein gezelschap leden en ons nieuwe bestuur in Utrecht.

“Voor het eerst sinds de zomer zien we elkaar weer. Spanning na alle voorbereidingen, maar ook raar. Een ALV met nieuwe technieken en stukken van het oude bestuur dat wij moeten presenteren” vertelt Inge. “Maar het samen doen met een club, elkaar ontmoeten en de adrenaline geven een kick” zegt zij erachter aan.

Inge noemt het als iets moois dat ze de leden thuis kon zien en de PowerPoint met ons kon delen. Ik deel het gevoel van waardering dat we toch op deze wijze een verbinding hebben kunnen creëren. Wel miste ik het oogcontact en daarbij de verbale en non-verbale interactie. Zo lachte ik om een hockey grapje van Pim, maar deze non-verbale manier van bevestigen dat iets een goede grap is kon ik niet overbrengen. Zonde voor Pim. Bij deze dan nog Pim!

Pauze, kondigde onze voorzitter aan. ‘Uh en nu?’ dacht ik. Kopje thee dan maar voor me, myself and I. ‘Alles goed met mij? Ja met mij gaat het goed hoor en met mij?’, bij het in de praktijk brengen van mijn wens om bij te praten restte mij niets anders dan een droevige monoloog als deze. Ik hield mij maar even stil. Langzamerhand verschenen er weer steeds meer hoofden op mijn beeldscherm, de pauze was voorbij.

Als een echte diesel kwam de vergadering steeds meer op gang. Er werden vragen gesteld in de chat die nauwlettend in de gaten werd gehouden door degenen die live vanuit Utrecht deelnamen. Zo meldde Wilma zich via haar webcam voor de kascontrolecommissie en er ontstonden discussies naar aanleiding van de gestelde vragen. Door middel van digitaal gestuurde duimpjes werd er gestemd voor het nieuwe bestuur. Het begon zowaar gemoedelijk te voelen.

Inge vertelt mij trots te zijn op dit nieuwe bestuur. “Een diverse groep mensen met verschillende achtergronden, leeftijden en ambities die perfect passen bij de functie die ze op dit moment bekleden. Ik voel energie en hoop dat anderen net zo enthousiast worden als wij zijn”. Zoals Inge zegt zou het het mooist zijn als er één groot scherm komt waar iedereen vanuit de woonkamer te zien is, zoals in het televisieprogramma ‘The Voice’. Bestuur, ik hoor iets voor de actielijst?

Tijd om af te ronden. “Het einde was raar”, vertelde Inge. Ik kon mij hier gelijk in vinden, beiden met een heel andere beleving. In Utrecht bij Inge ontstond er aan het einde geroezemoes en mensen gingen lopen. Beneden was de borrel, de plek waar je samenkomt, maar niet dicht bij elkaar mag zitten. Een groepje mensen werd van een muur afgehaald en verzocht om aan een tafel te gaan zitten. “We hadden het hele terras. Toch is het onprettig, zoveel afstand”, aldus Inge.

Ondertussen had ik alles behalve weet van bovenstaande. De ALV werd afgerond. Het moment voor mij waarbij ik nog even naar mijn beeldscherm bleef turen, hoe er steeds meer mensen verdwenen, waarna ik mijn laptop dichtklap. Ik zette nog een kopje thee voor mij alleen. ‘Wat een tijd…’ verzuchtte ik. Een tijd van beperkingen en nieuwe mogelijkheden. Een vloek die ook een zegen is.

ALV gemist? Kijk even op de site http://www.nvpmt.nl en blijf verbonden, met je wifi én je beroepsvereniging. Oud bestuur bedankt, nieuw bestuur succes! We gaan het samen doen.

De notulen van de ALV komen zo snel mogelijk op de website te staan onder https://nvpmt.nl/documenten

Door: Eline ten Pas

Ps. Lijkt het je leuk om ook een keer een (gast)column te schrijven voor de nieuwbrief? Stuur een mailtje naar nieuwsbrief@nvpmt.nl